Tweede etappe
Etappe 2
Donderdag 19-08-2021
Exact 08.00 op pad voor de tweede route!
Tas gevuld met lunch en water, zin in!
Met een Kleine omweg via Haren toch in Groningen station aangekomen en Jos in de stromende regen gedropt! Ach herm ook de reservesleutels vergeten… in Winsum kom ik droog aan, heb onderweg vast een blik kunnen werpen op het open landschap wat ik ga betreden….
Bij de Gouden Karper heb ik met mijn charmantste glimlach koffie besteld en mocht daar de autosleutel achterlaten. Pfff dat scheelt! Thuis gelijk een goede checklist maken! Ik ga op pad, het is droog, ik heb er zin in!!!
Om 15.30 stond ik op het station van Groningen
Eigenlijk heel voorspoedig gelopen, lekker ritme en daarmee goed tempo van toch 5 km per uur.
Ik ben om 11.05 gestart in Winsum, droog maar met een dreigende lucht liep ik het dorpje uit met meerdere lopers in mijn hielen.
Ik moest even wat stappen versnellen om de dames achter mij de ruimte te geven om hun gesprek in alle vrijheid te laten klinken zonder dat ik het kon volgen.
Maar wat is het bijzonder om zo de drukte achter je te laten en het ruime veld voor mij uit te zien openbaren, de stilte om mij heen. Zo voelt dat ja!
Deze etappe kan ik ook wel het slakkenpad noemen, my gosh wat een slakken…
Overal, zo goed als 19 km lang en dus ook opletten dat ik er niet opstap!
Zo wandelend moet ik weer denken aan de Batwa in Uganda, ik loop voor mijn plezier maar voor hen meestal een noodzaak omdat er geen ander vervoersmiddel beschikbaar is. De groepen leven rondom lake Bunyoni en aan de Rwanda kant liggen deze zo afgelegen langs erbarmelijke ‘wegen’. Die kun je beter alleen te voet gaan. Ik herinner mij die x dat ik achterop een motor zat met dichtgeknepen billen op glibberig natgeregende randjes zo hoog in de bergen op weg naar oa Murubindi.
Dus het voelt hier altijd als een luxe!
Maar het lopen stelt mij op mijn gemak, geniet, mijmer, gedachten komen en gaan en zing mantra’s, soms ook kinderdeuntjes die na het oppassen van gisteren zijn blijven hangen.
Het groene landschap wat zich klaarmaakt voor de herfst en het zaad lustig verspreid bij minste vlaag wind.
Kortom het wandelen begint mij te pakken!
Vlak bij Oostrum liepen we in elkaars armen, Jos had duidelijk meer regen gehad, en op het bankje bij het kerkje op de rand van de Wierde hebben we geluncht en alle ervaringen en wetenswaardigheden doorgenomen. Zo waarschuwde Jos mij een kleine omleiding ivm het feit dat een brug over het kanaal weg was. Maar alles was goed aangegeven aan mijn kant en kon dus goed doorstappen. Soms met wat miezer regen maar veelal dreigend weer maar droog.
Ik loop langs het kabbelend water van het Reiterdiep, waar de plezierjachten zich voort pruttelen en de grote binnenvaartschepen voorbij schuiven op het Starkenborgkanaal.
En zo nader ik gestaag de stad, loop langs de campus tot ik dan toch in de stad Groningen loop en de rust plaatsmaakt voor het stadsleven. De vele studenten die de stad op de fiets verkennen of doorkruisen en het is weer even wennen aan de drukte in park en straat, maar laat ook zien dat Groningen een gezellige levende stad is!
De tweede etappe is done.
Een tevreden mens op weg naar huis.